Dit is letterlijk spelen met vuur en gevaar is dan nooit veraf. Het is het oer-ritueel van de mens die vuur en metaal bewingt: je kijkt letterlijk naar het begin van onze beschaving. De kunstenaar als maker en drager van het vuur! Het is een raadsel hoe Marc zijn weg vindt in het donker, enkel geleid door een wolk van vonken en zijn gevoel. Hoe is het mogelijk dat hij op deze wijze metaal naar zijn hand kan zetten, er vorm aan kan geven en er ook nog zoveel gevoel in kan leggen?
Hierover zegt Marc het volgende: “Voor mij is kunst het zoeken naar oplossingen en ijzer vorm geven is voor mij als componeren: toetsen op de juiste plaats zetten, akkoorden op elkaar afstemmen, woorden zoeken … en dan wachten op de reactive van het publiek. Ik wil immers bovenal toegankelijk werk maken: vriendelijk, humoristisch en betaalbaar.”
Onzekerheid en twijfel is het waarmerk van veel kunstenaars. Ook Marc bleef lang in de luwte, maar kreeg stap voor stap genoeg zelfvertrouwen om niet alleen werk te blijven maken, maar ook meer en meer te tonen.